Δυτικό Βερολίνο, τέρμα ανατολικά. Σύνορο με τους δίπλα το ποτάμι. Και το Τείχος. Σπίτια, εργοστάσια κι ερείπια, παλιά και παρατημένα. Ο πληθυσμός, τούρκοι και νέοι, φτωχοί γενικά. Σε χρήμα. Παρατημένοι απ` τους άλλους κι ελεύθεροι, φουλ στην επινόηση. Και στον αγώνα, για ένα καλύτερο τώρα. Άνεργοι, τεμπέληδες, καλλιτέχνες βιοπαλαιστές, κυνηγημένοι και προβληματικοί παντός είδους και χουγιού, λαθρομετανάστες, λαθρέμποροι και μικροπωλητές παντός αγαθού. Και ποιότητας. Και δε μιλάμε για χασίσια. Ούτε για σκόνες και χαπάκια, πολύ μπανάλ ουσίες. Μιλάμε για ιδέες, μαν. Και για στιλ. Σκληρά ναρκωτικά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]