[. . .] Ο Κώστας Τσίμας μας ταξιδεύει στα δίσεκτα χρόνια της κατοχής, του εμφύλιου, των διωγμών, της ξένης κηδεμονίας, του μισεμού, των συνθηκών διαβίωσης των μεταναστών με γλαφυρότητα και επεισόδια που δίνουν ανάγλυφη την εικόνα της εποχής, την οποία ο ίδιος βίωσε ως μικρό παιδί, ως έφηβος, ως διωκόμενος, ως μετανάστης, ως αγωνιστής. Για τους παγκοσμιοκράτες κάθε εμπλοκή σε αμφισβήτηση και αγώνα αποτελούν τρομοκρατία. Όμως αγώνας ενάντια στην όποια τρομοκρατία, καταπίεση ή κηδεμονία είναι δημοκρατικός αγώνας και αποτελεί μετάλλιο τιμής για κάθε συμμετέχοντα. Θέλω να συγχαρώ τον Κώστα Τσίμα για το βιβλίο του που σίγουρα αποτελεί μια αξιόλογη μαρτυρία για την νεώτερη Ελληνική ιστορία και για την πορεία του προοδευτικού κινήματος. [. . .] (Βάσος Λυσαρίδης)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]