(. . .) Η ενασχόληση μ` αυτήν τη μορφή της Τέχνης είχε κι έχει για μένα μεγάλο ενδιαφέρον. Δε θα ξεχάσω τη συγκίνησή μου, όταν για πρώτη φορά άκουσα μελοποιημένους στίχους μου. Η συγκίνηση βέβαια με ακολουθεί πάντα, αλλά τώρα πιο. . . πειθαρχημένη! Ιδιαίτερη είναι η αίσθηση όταν ακούς ένα τραγούδι σου στο ραδιόφωνο, σε μια συναυλία, στο γλέντι κάποιων φίλων, μέσα από το ανοιχτό παράθυρο ενός σπιτιού ή οπουδήποτε αλλού. Επίσης, πιστεύω ότι κάτι έχει να προσφέρει αυτό το τρίλεπτο διάλειμμα, στην όποια καθημερινότητα. Καθώς προχωρεί κανείς στους δρόμους του τραγουδιού, έχει την ευτυχία να γνωρίσει σπουδαίους ανθρώπους της Τέχνης εκτός από τη χαρά της δημιουργίας, που του χαρίζουν γνώσεις, ενέργεια, αισιοδοξία και τη φιλία τους. Βεβαίως υπάρχουν και οι απογοητεύσεις αλλά μαθαίνεις να τις ξεπερνάς και συνεχίζεις. (. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]