Τα παραμύθια αποτελούν ένα ολοκληρωμένο σεμινάριο εκπαίδευσης στη ζωή. Βοηθούν το παιδί να αναπτυχθεί, είναι παιχνίδι, θεραπεία, τροφή για τη συγκινησιακή του ευφυΐα. Ποια παραμύθια όμως να διηγούμαστε και γιατί; «Μια φορά κι ένα καιρό ήταν. . .» Και σήμερα είναι ακόμη. Τα παραμύθια δεν έχουν εποχή, ούτε και η ευχαρίστηση του παιδιού, τόσο του σημερινού όσο και του παιδιού του χθες, να ακούει τη διήγησή τους. Τα παραμύθια παρουσιάζουν πάντα κάποια προβλήματα (δοκιμασίες που πρέπει να ξεπεραστούν, εμπόδια που πρέπει να υπερπηδηθούν), στα οποία το παιδί αναγνωρίζει τον εαυτό του και κάποιες λύσεις που αποδέχεται με χαρά. Προβλήματα και λύσεις που του «μιλούν» στην πιο απλή γλώσσα, αλλά και σ’ αυτήν που του ταιριάζει περισσότερο, τη γλώσσα της φαντασίας. Όπου οι Κακοί είναι πραγματικά κακοί και οι Καλοί πραγματικά καλοί. Και, κυρίως, νικητές. Με συγκεκριμένα παραδείγματα, παρμένα από την κλασική κληρονομιά των παραμυθιών, το εύχρηστο αυτό εγχειρίδιο εξηγεί στον γονέα γιατί ακόμα και τα πιο «παλιά» παραμύθια παραμένουν τόσο επίκαιρα· μας υποδεικνύει ποια παραμύθια να διαλέγουμε και ποια καλύτερα να αποφεύγουμε· μας δείχνει πώς να επινοούμε ένα παραμύθι για το παιδί μας και πώς να το παροτρύνουμε να επινοήσει ένα δικό του (χρησιμοποιώντας και τις εννέα έγχρωμες εικόνες με τα πρόσωπα στο τέλος του βιβλίου). Δύο κεφάλαια, τέλος, είναι αφιερωμένα στους δασκάλους και στη χρήση του παραμυθιού ως διδακτικό εργαλείο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]