Η ιστορία της προβολής του Πυθαγορισμού στη μετέπειτα διανόηση καταδείχνει πόσο γόνιμες ήταν ορισμένες από τις βασικές ιδέες του. Ο Πλάτων εμφανίζεται ως ο μέγας καταλύτης του Πυθαγορισμού, όμως πίσω από την Πλατωνική σκέψη μπορεί κανείς να διακρίνει μια σειρά από Πυθαγορικές ιδέες υπέρτατης σημασίας: Τον συνδυασμό του θρησκευτικού εσωτερισμού με τα σπέρματα μιας νέας φιλοσοφίας για τον Νου, που παρουσιάζεται με την πίστη στην προοδευτική πορεία της ψυχής προς τη γνώση και τη πραγμάτωση της θείας φύσης της. Τη θεώρηση του καλού ως αρμονίας, τάξης και μέτρου. Την πρωταρχική σημασία της μορφής, της αναλογίας και της αριθμητικής έκφρασης. Την έμφαση της υπέρτατης ηθικής σημασίας αρετών, όπως η φιλία και η μετριοπάθεια. Το γεγονός ότι σε νεώτερους χρόνους ο Πυθαγόρας παρουσιάσθηκε ως Δωριέας εθνικιστής, ως αθλητής, διδάσκαλος, ως «εκπαιδευτής» του λαού, ή ακόμα, από άλλους και ως μέγας, αποτελεί μια ακόμα πιο παράξενη συνέπεια της διδαχής του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]