Με το βιβλίο αυτό ο Ιωάννης Γ. Νεραντζής ανοίγει, πρωτοπόρος αυτός, νέους δρόμους στην έρευνα των Προϊστορικών Φυλετικών Λατρειών των Αιτωλών και των Αγραίων Αιτωλίας.
Η έρευνά του επικεντρώνεται στις προϊστορικές φυλετικές, κατά βάση μητριαρχικές, λατρείες, ιερουργίες και τελετουργίες του `Έθνους των Αιτωλών`, οι οποίες μας παρέχουν τα τεκμήρια:
- Για τα θρησκευτικά στάδια που προηγούνται εκείνου του Ολυμπιακού Δωδεκαθέου: Τοτεμιστικός θρησκευτικός τρόπος σκέψης => Φιδολατρεία => Ηρωολατρεία => Ήρωας / Γενάρχης της φυλής.
- Για το πώς μεταβαίνουμε από τη μητριαρχική λατρεία της Μεγάλης Θεάς της Φύσεως, της Πότνιας, στη λατρεία προσωποποιημένων γυναικείων θεοτήτων στο Ιερό του Θέρμου και της Καλυδώνος.
- Ότι και στην Αιτωλία έχουμε την μητριαρχική τελετουργία του Ιερού Γάμου.
- Ότι και στην Αιτωλία, ειδικότερα στο Αγρίνιον, επιχωριάζουν οι οργιαστικές τελετουργίες, οι αφιερωμένες πρωταρχικά στη μητριαρχική Πότνια και μεθύστερα στον Αγριώνιο Διόνυσο, ή Διόνυσο Κισσό.
- Ότι η ετυμολογία ορισμένων εθνικών ονομάτων `Τοπικών Φυλών` Αιτωλίας, όπως Αιτωλοί, Οφιείς, Ύαντες, Θέρμιοι, Βουκάτιοι, κλπ., ερμηνεύονται μόνον υπό το πρίσμα του τοτεμιστικού τρόπου σκέψης.
- Ότι οι απαρχές της αιτωλικής μελισσοκομίας και αμπελουργίας, καθώς και οι σχετιζόμενες με αυτές αγροτικές ιερουργίες ανάγουν την καταγωγή τους στη Μινωική Κρήτη.
- Ότι, τέλος, το έθιμον της `μονοσανδαλίας` των Αιτωλών έχει καθαρώς τελετουργικό χαρακτήρα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
