Στη μελέτη ερευνάται η αστική ευθύνη της μητρικής επιχειρήσεως για υποχρεώσεις των θυγατρικών της και η συναφής προστασία των δανειστών.
Η στάθμηση των συγκρουόμενων συμφερόντων δανειστών και επιχειρήσεων του ομίλου γίνεται πέρα από συνταγματικές αξιολογήσεις, με κριτήρια που αναπτύχθηκαν από τη θεωρία της οικονομικής ανάλυσης του δικαίου. Αξιοποιείται η θεωρία της άρσεως της αυτοτέλειας του νομικού προσώπου και τονίζεται η σημασία της καλής πίστεως και των χρηστών ηθών, ιδίως σε σχέση με τις ΑΚ 914 και 919.
Χωριστά εξετάζεται η ευθύνη της μητρικής επιχειρήσεως λόγω ανεπαρκούς κεφαλαιοδοτήσεως της θυγατρικής, η προστασία των εργαζομένων ως ιδιαίτερης κατηγορίας «δανειστών» και η παρουσιαζόμενη δυσχέρεια αποδείξεως, για τη θεμελίωση της ευθύνης κατά το ισχύον δίκαιο.
Η έρευνα ολοκληρώνεται με παράθεση και κριτική της νομολογίας.