Γυναίκες και άντρες χωρίς ψευδαισθήσεις. Μόνο με αισθήσεις. Ανθρώπινες σχέσεις με βάρβαρο τέλος. Φιλιά και έρωτες ξεχασμένοι σε κάποια φωτογραφία. Σε ένα ντουλάπι με ναφθαλίνη. Μουσικές που χάνονται ή άλλοτε σβήνουν. Τακούνια που ακούγονται στον διάδρομο. Το εύθραυστο περπάτημά τους θα διαλυθεί από την συμπεριφορά του. Θεατρικοί ήρωες και φιγούρες ανθρώπων που τους σκεπάζει μια παραζάλη. Η επιλογή πάντα μετράει. Αλλά τα συμβαλλόμενα μέλη είναι πάντα δύο. Που δεν μπορούν να συνεννοηθούν. Να τα βρουν. Κι όμως προσπαθούν να μιλήσουν. Να μας πείσουν.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
