«Όταν στενοχωριέσαι, πήγαινε στην άκρη του ποταμού που κυλά τα νερά του όχι μακριά απ` αυτό το στρατόπεδο. Ρίξε ένα χαρτονόμισμα για να κεράσεις το ποτάμι. Παρακολούθησέ το πώς παρασύρεται από το ρέμα, όμως καθώς μουλιάζει, βυθίζεται στα νερά και βουλιάζει. Σκέψου πως πάνω του άφησες τη στενοχώρια σου. Έτσι, μαζί με το χαρτονόμισμα θ` απομακρυνθεί κι αυτή και ύστερα θα χαθεί, θα βουλιάξει. Τα νερά του ποταμού θολώνουν και καθαρίζουν συνέχεια. Στη ζωή μας θα έρχονται στενοχώριες και θα φεύγουν. Αποτυχίες και επιτυχίες θα κυλούν στο ρέμα της ζωής σου. Σήκωσε το κεφάλι ψηλά και αγωνίσου». (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]