«Ζώμεν τωόντι υπό πολίτευμα, το οποίον δεν επιζητεί ν` αντιγράφη τους νόμους των άλλων, αλλ` είμεθα ημείς μάλλον υπόδειγμα εις τους άλλους παρά μιμηταί αυτών. Και καλείται μεν το πολίτευμά μας Δημοκρατία, λόγω του ότι η κυβέρνησις του κράτους ευρίσκεται όχι εις χείρας των ολίγων, αλλά των πολλών. Αλλά διά μεν των νόμων ασφαλίζεται εις όλους ισότης δικαιοσύνης διά τα ιδιωτικά των συμφέροντα, ενώ υπό την έποψιν της κοινής εκτιμήσεως, έκαστος πολίτης προτιμάται εις τα δημόσια αξιώματα, όχι διότι ανήκει εις ωρισμένην κοινωνικήν τάξιν, αλλά δια την προσωπικήν του αξίαν, εφόσον διακρίνεται εις κάποιον κλάδον».
Θουκυδίδου Ιστορίαι Β`, 37. Μετάφραση Ελευθερίου Βενιζέλου

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]