Φινλανδία, λίγο μετά τον πόλεμο. Όσο κι αν το ήθελαν, κανένας ποτέ δεν μπόρεσε να μάθει γιατί αυτός ο άνθρωπος έφυγε από τον τόπο του. Εκεί, στο χιονισμένο χωριό του Βορρά, προσπάθησε με νύχια και με δόντια να ξαναφτιάξει τη ζωή του. Θα έλεγε κανείς πως τα κατάφερε. Ως και ο έρωτας ήρθε να τον ζεστάνει. Ήταν όμως τόσο διαφορετικός! Ξεχώριζε από μακριά και η συμπεριφορά του τάραζε την ηρεμία του μικρόκοσμου της περιοχής. Αυτός ήθελε να μοιραστεί πολλά μαζί τους. Τις χαρές, τις λύπες, τον ενθουσιασμό του. Εκείνοι έπαιρναν από αυτόν ό,τι τους βόλευε. Για τα άλλα - τα ανθρώπινα - τον άφηναν στη μοναξιά του. Μέχρι που τον απομόνωσαν. Κι έφτασε πέρα από τα όρια. Τότε, η δυνατή φωνή, το παράπονό του, έγινε ουρλιαχτό. Όμως και πάλι κανείς δεν ήθελε να τον ακούσει. Ένας μύθος για το φόβο που προκαλεί η μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου. Μία αλληγορία για την αυτοκρατορία των μετρίων και τη χαμένη αθωότητα. Ένα βιβλίο αλησμόνητο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]