Οι παροιμίες, εκ του πάροιμος (παρά + οίμος = δρόμος), είναι λαϊκά αποφθέγματα, που αλληγορικά ή ειρωνικά εκφράζουν μια εμπειρικά βεβαιωμένη αλήθεια.
Κατά τον Αριστοτέλη, οι παροιμίες `μεταφοραί απ` είδος επ` είδος είσι`, δηλαδή παρομοιώσεις που έγιναν αποδεκτές απ` όλους, οι οποίες επιλέχθησαν σε διάφορες περιστάσεις από ιδιόρρυθμους ανθρώπινους λόγους και πράξεις για να χαρακτηρίσουν, επί το αστειότερον, το ιδιόρρυθμο και παράλογο αυτών.
Συγγενείς με τις παροιμίες, αλλά διαφορετικές στην ουσία, είναι οι παροιμιακές λέξεις και φράσεις, δηλαδή εκφράσεις χαρακτηριστικές και στερεότυπες, οι οποίες, αφού μπήκαν στην καθημερινή ζωή και γλώσσα, απέκτησαν έναν αποφθεγματικό τόνο. Για παράδειγμα, η έκφραση `φάγαμε ψωμί κι αλάτι` ή η παροιμιακή λέξη `μπακαλόγατος`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]