Το σεντούκι της Αγγελικής είχε πολλά. Το περιεχόμενό του, μεστό. Με συντρόφεψε στα παιδικά μου χρόνια. Εκτός από τα παραμύθια φυσικά, οι θύμησες της γιαγιάς μου αποτελούν πολύτιμο αρωγό στη ζωή μου. Επεχείρησα να καταγράψω ορισμένα από τα παραμύθια. Παραμύθια που η γιαγιά ήξερε από τα δικά της παιδικά χρόνια. Άλλα τα είχε ακούσει από τις φίλες της στη γειτονιά μας στον Πειραιά. Από τις Πολίτισσες, τις Καρπάθιες, τις Κρανιδιώτισσες, τις Μανιάτισσες. Είμαι μάνα, έχω μεγαλώσει δυο παιδιά και τα παραμύθια της Αγγελικής τους άρεσαν. Σκέφθηκα ότι αυτές οι διηγήσεις μπορεί να είναι χρήσιμες και για άλλα παιδιά. Έτσι, τα ανέσυρα από τη μνήμη μου. Προσπάθησα να τα καταγράψω όπως ακριβώς τα είχα ακούσει. Σεβάστηκα τις παραστάσεις, τους συμβολισμούς, τους μύθους, τα στερεότυπα, τα πρότυπα αυτής της εποχής, αλλά και των προηγούμενων, αφού πολλά από τα παραμύθια έρχονταν από παλαιότερα χρόνια. Δεν ήταν στόχος μου ούτε η μεταφορά των παραμυθιών στο σημερινό γίγνεσθαι, ούτε η προσωπική καταγραφή, ούτε η πνευματική ιδιοκτησία, ούτε η λογοτεχνική αναφορά και φυσικά ούτε η διασκευή τους. Απλά επιθυμούσα να παρουσιάσω ένα κομμάτι από το σεντούκι της Αγγελικής.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]