`[...] θέλησαν να με εξορίσουν οι πρώην αντάρτες που σήμερα κυβερνούν την Ουρουγουάη, θέλησαν να πάρουν ένα παραδειγματικό μέτρο εναντίον μου, για να φιμώσουν όσους παλεύουν ακόμα για την κοινωνική χειραφέτηση. Δεν ήθελαν να γίνεται λόγος για ανατρεπτικούς ορίζοντες, ήθελαν να θάψουν οποιαδήποτε μαρξιστική ανάλυση είχε την οσμή της μπαρούτης. Γύρευαν να σταματήσουν για πάντα τους ταξικούς και μαχητικούς αγώνες. Γι` αυτό αφόρισαν και απέβαλαν από τον παράδεισο τους αιρετικούς, ξεχνώντας ότι η αίρεση ήταν το ιδεολογικό περιεχόμενο της κληρονομιάς του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και του Ραούλ Σεντίκ. Η κυβέρνησή τους εφαρμόζει το μοντέλο του διεθνοποιημένου κεφαλαίου, που εδραιώνει το ρόλο του παραγωγού πρώτων υλών και τροφίμων που απονεμήθηκε στην Ουρουγουάη, που ξεπουλά τη γη στο ξένο κεφάλαιο, που λεηλατεί τους φυσικούς πόρους, [...] που υλοποιεί πολιτική καταστολής στις λαϊκές γειτονιές του Μοντεβιδέο την ώρα που φρενάρει την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος ενώ υπογράφει σύμφωνα με τους επιχειρηματίες`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]