Η βιογραφία του Παναγή Παπαληγούρα δίνει ολοζώντανα το πορτρέτο του πολιτικού, του επιστήμονα, του ανθρώπου. Για τον Παπαληγούρα είπαν ότι αντιπροσώπευε το «εκρηκτικό πάθος για δημιουργία», ότι ήταν «καιόμενη φλόγα», είχε «σπάνιο ήθος», ήταν «μεταρρυθμιστής» και «πολιτικός αναγνωρισμένος από όλους», ότι ήταν ένα πρόσωπο «κορυφαίο της γενιάς του». «Ο Καποδίστριας», γράφει ο συγγραφέας του βιβλίου, «περνούσε με ένα κοτόπουλο όλη τη βδομάδα (και δίχως ψυγείο τότε). Ο Παπαληγούρας είχε παρόμοια λιτότητα ζωής και απεβίωσε φτωχός σε νοικιασμένο διαμέρισμα έχοντας απειληθεί και με έξωση». Μια βιογραφία αντικειμενική, ζωντανή, αληθινή, για τον συναρπαστικό βίο του ανθρώπου που κατέπλησσε με τις γνώσεις του, εντυπωσίαζε με τις ιδέες του και γοήτευε με το πνεύμα του. Ένας πολιτικός που άφησε παράδειγμα ήθους, θάρρους, δραστηριότητας και ανησυχίας για τη βελτίωση του σήμερα και την ανίχνευση του αύριο, μέσα απ` τον χώρο στον οποίο ανήκε.