Προς αναγνώστας.
Η Παλαιά Διαθήκη είναι ένα θρησκευτικό βιβλίο των Εβραίων, το οποίον μετεφέρθη και στον Χριστιανισμόν. Περιέχει πλήθος ονομάτων και περιγράφει πλήθος γεγονότων. Ευλόγως τίθεται το ερώτημα: τα πρόσωπα και τα γεγονότα, πού αναφέρονται στη Π.Δ. είναι αληθή ή φανταστικά;
Με άλλα λόγια έχομεν ιστορίαν ή μύθους;
Η επιστημονική έρευνα προ πολλού κατέληξε ομοφώνως εις τρία συμπεράσματα: Πρώτον, αι συναντήσεις και αι συνομιλίαι μεταξύ του Ιεχωβά, των Αγγέλων, του Διαβόλου και των διαφόρων εβραιοπροφητών αυτονοήτως δεν είναι ιστορία. Δεύτερον, όλα τα αναφερόμενα πρόσωπα στερούνται τεκμηρίων, έστω ενδείξεων ιστορικότητας, αφού ουδείς, ουδαμού, ουδέποτε τα επιβεβαιοί και κατ` ουδένα τρόπον πιστοποιείται η ύπαρξίς των. Τρίτον, τα περιγραφόμενα γεγονότα τα διαδραματιζόμενα μεταξύ ανύπαρκτων προσώπων είναι ως εκ τούτου ψευδή, συνεπώς δεν αποτελούν ιστορίαν.
Δίχως προκατάληψιν παρουσιάζω και αναλύω τα στοιχεία βάσει των οποίων τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης είναι παραμύθια ακατάλληλα δι` ανηλίκους, λόγω της ανηθικότητός των.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]