Πάθος, κινητήρια δύναμη ζωής ή, καλύτερα, η ίδια η ζωή. Το πάθος πλέκει τις ιστορίες, υφαίνει τις καταστάσεις, κεντά τα συναισθήματα. Διαδρομές φωτεινές και σκοτεινές, έρωτας και εγκατάλειψη, θλίψη και ευτυχία, ήλιος και φεγγάρι. Η ηρωίδα ταξιδεύει. Αναζητεί τον δικό της έρωτα. Τον ονομάζει Οδυσσέα γιατί μόνο μέσα στους κύκλους του ονόματός του μπορεί να χωρέσει η αγάπη. Άλλοτε τον βρίσκει άλλοτε τον χάνει. . . Ονομάζεται Ελένη. Η ωραία Ελένη, η Ελένη του πάθους, η πολυσυζητημένη φυσιογνωμία του πολέμου. (. . .) Μαζί με την Ελένη, η Λίζα και ο Μάνος, πιστοί σύντροφοι και συνοδοιπόροι, παλεύουν και κείνοι μέσα στη δική τους αναζήτηση. Παλεύουν με πάθος για να κατακτήσουν αυτό που επιθυμούν. Τελικά, το τι ακριβώς θα πετύχει ο καθένας τους, είναι η έκπληξη που ετοιμάζει η ζωή. Γιατί η ζωή έχει μεγαλύτερη φαντασία από τη λογοτεχνία. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]