Στην Αρκάντια, εσχατιά της ανθρωπότητας, προμαχώνα απολυταρχίας που θεμελίωνε το βάθρο της στο φόβο πως όπου να `ναι τα σκοτάδια ζωντανεύουν και ό,τι ελλόχευε πέρα θα τους ξαναδοκιμάσει. Γιατί εδώ; Στη θεόριχτη ερημιά του άζωου τόπου, τις απαρχές του Τίποτα; Κρινόμαστε από τις μάχες που χάνουμε ή τους αγώνες που δίνουμε; Ποιο το δεύτερο επίπεδο ερμηνείας του διοικητή, πλανητοαρχαιολόγου στα χρόνια της ολοκληρωτικής δημοκρατίας, τώρα σημεία αναφοράς της Ακαδημίας Διαπλανητικών Αναζητήσεων; Ακόμη κι αν δεν βλέπεις κάτι, δεν σημαίνει πως δεν είναι εκεί...
Μετά τη γνωστή τριλογία Υπερβορέα, ο Μ.N. Αντωνόπουλος ξεκινάει ένα ακόμα δύσκολο εγχείρημα, που σίγουρα θα εντυπωσιάσει. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, απόλυτα προσεγμένο και σε ό,τι αφορά το επιστημονικό του μέρος. Tο φανταστικό σύμπαν που δημιουργεί συγκλονίζει με την πρωτοτυπία, την ένταση της δράσης και τη γοητεία της στοχαστικότητας.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]