Ο Π. Μπ. Τζόουνς, αγνώστου πατρός και μητρός, φεύγει 13 ετών από το αυστηρό ορφανοτροφείο στο οποίο μεγάλωσε για να γνωρίσει τον κόσμο. Χωρίς να έχει κανενός είδους ηθικές αναστολές, αρχίζει να προσφέρει το κορμί του «για σοκολάτες» ήδη από την προεφηβική του ηλικία, χωρίς να κάνει διακρίσεις αν το αντάλλαγμα θα του το δώσουν άντρες ή γυναίκες. Θα βρεθεί σε κοσμικά σαλόνια και σε κύκλους διανοουμένων ως ένα περιφερόμενο ζωντανό εμπόρευμα που δεν βρίσκει άλλον τρόπο επιβίωσης από το να «κρίνει για να μην κρίνεται». Το τελευταίο (ημιτελές) λογοτεχνικό έργο του Τρούμαν Καπότε, αυτό που ο ίδιος θεωρούσε το καλύτερό του, κινείται αριστοτεχνικά μεταξύ μυθοπλασίας και κοσμικού κουτσομπολιού, κι ίσως σε αυτή τη σχεδόν άναρχη δομή του να οφείλεται η γοητεία που ασκεί στον αναγνώστη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]