[...] Οι Ωδές του Ορατίου σε τέσσερα βιβλία περιλαμβάνουν 103 λυρικά ποιήματα. Οι εμπνεύσεις του προέρχονται από τους έλληνες λυρικούς (τον Αλκαίο, τη Σαπφώ, τον Πίνδαρο, τον Ανακρέοντα και άλλους), αλλά τα θέματά του προσαρμόζονται στη ρωμαϊκή πραγματικότητα. Υμνείται ο Αύγουστος και ο Μαικήνας, αλλά και άλλοι Ρωμαίοι γνωστοί για τις αρετές τους. Η θεματική των ωδών είναι ευρεία και περιλαμβάνει ζητήματα για τη φύση του ανθρώπου, τη ζωή, τον θάνατο, τη φιλία, τα συμπόσια, τον πλούτο και τη λιτότητα, την αρετή και την ανδρεία, την καρτερικότητα, την πολιτική και κοινωνική ζωή, αλλά και μία μεγάλη ποικιλία από φιλοσοφικές αναζητήσεις και κοσμοθεωρίες. Συχνά μέσα στο ίδιο ποίημα συμπλέκονται δύο ή περισσότερα θέματα, τα οποία συνειρμικά ο ποιητής αναπτύσσει, χωρίς να καταστρέφεται όμως η συνοχή του έργου. Ακόμη αξιοπρόσεκτο είναι το ότι ο Οράτιος έχει επίγνωση της μοναδικότητάς του ως άνθρωπου και ποιητή, πράγμα που τον κάνει να διαχωρίζει συχνά τον εαυτό του από το πλήθος όχι από αλαζονεία αλλά λόγω της ιδιαίτερης ποιότητάς του.

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]