Παρίσι, 1956. Πυκνή ομίχλη στις συνοικίες, η φωνή του Ζορζ Μπρασένς από τα τζουκμπόξ στα μπιστρό, το σφύριγμα των τρένων, τα φώτα στο λιμάνι, οι φωνές των εργατών στις αποβάθρες, ένα ρεύμα παγωμένου αέρα από το Σηκουάνα, που παρασέρνει πεταμένα χαρτιά και κιτρινισμένα φύλλα. Ο ντετέκτιβ Νέστωρ Μπουρμά, παλιός αναρχικός, τύπος ανεξάρτητος και πνευματώδης, με μια ιδιαίτερη φιλοσοφία για τη ζωή, λαμβάνει στο Γραφείο του το εξής σημείωμα: «... Ένα καθίκι μαγειρεύει μια βρωμοδουλειά. Έλα να με βρεις στο νοσοκομείο Σαλπερτιέρ, θάλαμος 10, κρεβάτι... Θα σου εξηγήσω πώς θα μπορέσεις να σώσεις κάποιους φίλους. Με αδελφικούς χαιρετισμούς, Αμπέλ Μπενουά». Περίεργος να μάθει ποιος είναι ο άγνωστος αποστολέας του μηνύματος, πηγαίνει να τον βρει. Όταν όμως φτάνει στο νοσοκομείο, ο άντρας είναι ήδη νεκρός. Η μόνη που ίσως γνωρίζει την αλήθεια είναι μια νεαρή τσιγγάνα, η μοναδική φίλη του μυστηριώδους ασθενούς. Ο Μπουρμά θα συνεργαστεί μαζί της για να εξιχνιάσει την υπόθεση.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]