Θα πρέπει να επαναλάβω για την `Ιλιάδα` ό, τι έγραψα στον πρόλογό μου για την `Οδύσσεια`, ότι δηλαδή είναι ένα έπος πολεμικό αυτό, μιας άλλης εποχής, με άλλα ήθη, έθιμα και συνήθειες. (. . .) Πρέπει ν` αναφέρω ότι η γλώσσα μας, από την εποχή του Τρωικού πολέμου ή του Ομήρου έστω την εποχή, που κατεγράφησαν τα έπη (8ος ή 7ος, π. Χ. αιώνες) παραμένει η ίδια, με την εξέλιξή της βέβαια και τις αλλαγές της, οι οποίες με την καθολική σχεδόν μόρφωση των σημερινών νέων έχει βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό από το λαϊκισμό και τις ακρότητες των αρχών του περασμένου ιδίως αιώνα. Έτσι λοιπόν προσπάθησα να κάνω μια απόδοση της `Ιλιάδας` στη σημερινή καθομιλουμένη για να διαβάζεται ευχάριστα από τον πολύ κόσμο, ασχέτως μόρφωσης, χωρίς βέβαια ν` αλλοιώσω το Ομηρικό έπος, γιατί είναι και τα Ομηρικά έπη απαράμιλλα και μοναδικά μέσα στα εκατομμύρια συγγραφικά αριστουργήματα των μεγάλων συγγραφέων και διανοητών της ανθρωπότητας, με τους 15.693 στίχους τους στο αρχαίο κείμενο. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]