Ο φίλος μου ο Κουτσοθανάσης, από την εποχή της πρώτης γνωριμίας μας, τη δεκαετία του `60, ένα, μονάχα, πάθος, είχε. Το τραγούδι. Λάτρευε - και δεν είναι καθόλου υπερβολή - τους τραγουδιστές, τους συνθέτες, τους στιχουργούς και βρισκόταν μονίμως στον περίγυρό τους, ανάσαινε η ζωή του μέσα από αυτούς. . . Δούλεψε από τα 20 χρόνια του ως δημοσιογράφος. Όχι του γραφείου. Αλλά του ρεπορτάζ. Έτρεχε πίσω από τα γεγονότα και έγραφε, έγραφε συνεχώς. Κυρίως συνεντεύξεις. (. . .) Ο Τάσος Κουτσοθανάσης έχει δημοσιεύσει απειράριθμα `κομμάτια`, για μεγάλους δημιουργούς και εκτελεστές. (. . .) Απ` αυτά διάλεξε τα πιο αντιπροσωπευτικά και τα πιο ενδιαφέροντα, τα παρουσιάζει σ` αυτό το βιβλίο. Πρόκειται για συνεντεύξεις που θα συμβάλουν στο να γίνει ακόμα πιο ευκρινής η εικόνα που έχουμε για το ελληνικό τραγούδι. (. . .) (Λευτέρης Παπαδόπουλος)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]