(. . .) `Οι Φωνογραφητζήδες`, όπως φαίνεται και από τον τίτλο αλλά και από τον υπότιτλο (`Το γραμμόφωνο και η εποχή του`) αποτελούν μια εκτεταμένη και φιλόδοξη προσπάθεια να πλησιάσουμε το λαϊκό τραγούδι μέσα από την ιστορία του γραμμοφώνου, που υπήρξε το πρώτο και κύριο μέσο για τη διάδοσή του πριν από το ραδιόφωνο. Πρόκειται δηλαδή για μια τεράστια τοιχογραφία που μας προσφέρει ο Μανιάτης γύρω από τα θέματα `τραγούδι` και γραμμόφωνο ξετυλίγοντας στα μάτια μας τα πιο πολλά από τα επιμέρους θέματα. (. . .) Και μόνον από το πανόραμα αυτό γίνεται φανερό ότι έχουμε να κάνουμε με μια εγκυκλοπαίδεια που μας προσφέρει εξαντλητική ανάπτυξη όλων των θεμάτων και ταυτόχρονα εξαντλητική καταγραφή όλων των στοιχείων. Και είμαι σίγουρος πως η εγκυκλοπαίδεια αυτή θα γίνει το βασικό βοήθημα στο οποίο θα καταφεύγουμε κάθε φορά που θα έχουμε κάποια απορία γύρω από το λαϊκό τραγούδι.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]