Οι τέχνες κατέχουν σπουδαιότατη θέση στην παιδεία, ανεξαρτήτως των επικρατούντων κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών. Αυτή τη στιγμή όμως βρισκόμαστε εμπρός σ` έναν καινούριο κόσμο με νέες αντιλήψεις ως προς τις κοινωνικές σχέσεις, την απασχόληση, την εργασία και τη σχόλη. Έτσι τίθενται θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με το σκοπό της σχολικής εκπαίδευσης, την εξισορρόπηση του αναλυτικού προγράμματος και, γενικότερα, το χαρακτήρα της παιδείας στη Βρετανία. (. . .) Το βιβλίο αυτό προβάλλει τα επιχειρήματα υπέρ της παρουσίας των τεχνών στα σχολεία και πραγματοποιεί μια θεώρηση των συνεπαγόμενων επιπτώσεων και συμπερασμάτων. Πεποίθησή μας είναι ότι τα σχολεία πρέπει να αναπτύξουν ευρύτερα και όχι στενότερα αναλυτικά προγράμματα και ότι οι τέχνες κατέχουν σπουδαία θέση στο πλαίσιο μιας τέτοιας προσέγγισης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]