Οι «Ποδηλάτες του χρόνου» μας ταξιδεύουν μέσα από την ιστορία μιας φοιτητικής παρέας κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Αποτυπώνοντας τη συλλογική προσπάθεια για μια άλλη κοινωνία, εικονογραφούν τις συνέπειες της κατάρρευσης της «Μητρόπολης του σοσιαλισμού», αλλά και την αποτυχία της επανάστασης στη «μακρινή επαναστατημένη χώρα», περιγράφοντας την οδυνηρή προσπάθεια των «κλωσόπουλων» να σπάσουν τσόφλι τους και να πετάξουν σε καιρούς χαλεπούς. Η διαρκής αναμέτρησή τους με το χρόνο μπλέκεται με την ερωτική ιστορία που εκφράζει το ανεκπλήρωτο και χρωματίζει την κίνηση, περισσότερο με την απουσία, παρά με την παρουσία . . . Γραμμένο για μια εποχή που εξαγγέλλονταν το «Τέλος της Ιστορίας» και μια σειρά ακόμα αναπόδραστοι τελευταίοι σταθμοί, οι «Ποδηλάτες του χρόνου» αφηγούνται το διαρκές ταξίδι για ένα μέλλον που κρατάει ακόμη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]