Μια απασχόληση του γέρου και των γηρατειών είναι να φεύγει ο νους και η σκέψη μακριά, πολύ μακριά! Μέσα στα αυτιά μου είναι τα γέλια μας τα παιδικά στο χωριό μας απέναντι στη Μικρά Ασία. Μπροστά στα μάτια μου εκτυλίσσονται σκηνές ολοζώντανες από τις παιδικές μας περιπέτειες. Η καρδιά μου χτυπά πιο γρήγορα θυμούμενος και νιώθοντας τις λύπες, τις αγωνίες, τις χαρές, τους φόβους που νιώσαμε στα μικράτα μας στο χωριό, πριν τον διωγμό του 1914, μα και μετά, όταν ξεριζωθήκαμε. Όλα ζωντανεύουν μπροστά στα γέρικα και κουρασμένα μάτια μου σαν να `ναι κινηματογραφική ταινία... [...]
