Είναι χειμώνας του 1941. Τα γερμανικά στρατεύματα πολιορκούν το Λένινγκραντ. Το μουσείο Ερμιτάζ έχει εκκενωθεί. Η Μαρίνα κομπιάζει καθώς το βλέμμα της πέφτει στους άδειους τοίχους. Νιφάδες μπογιάς από το ταβάνι ρυπαίνουν τα σκαλοπάτια της μαρμάρινης σκάλας. Οι μεγαλοπρεπείς αίθουσες έχουν παραδοθεί στις σκιές. Τα βήματά της την οδηγούν στην κορνίζα που φιλοξενούσε τον αγαπημένο της πίνακα. Το πρόσωπό της μαλακώνει. Όλα τα έργα τέχνης έχουν μεταφερθεί σε μια μυστική τοποθεσία ώσπου να περάσει ο κίνδυνος. Περίπου δύο χιλιάδες υπάλληλοι με τις οικογένειές τους έκρυψαν τους θησαυρούς του Ερμιτάζ και προσπαθούν να επιβιώσουν από τις κακουχίες του πολέμου στα σπηλαιώδη υπόγειά του. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]