(. . .) Σ` αυτό το μυθιστόρημα οι ήρωες (. . .) κουβαλούν όλη την πικρή εμπειρία του μεταπολεμικού ανθρώπου. Πλανήθηκαν και περιπλανήθηκαν ζητώντας κάποιο πρόσωπο, κάποιο σχήμα κάποια δικαιολογία ζωής, ώσπου πέταξαν και τα προσχήματα. Τελικά οι ήρωες (. . .) μπολιασμένοι μ` όλα τα μικρόβια των εμφυλίων πολέμων, από ναυαγοί που ήταν, έγιναν μ` ένα ρεσάλτο πειρατές παίρνοντας τη θέση τους στη σύγχρονη εποχή. Ευδαίμονες λεηλάτες και χαρούμενοι μηδενιστές με πεταμένες τις συνειδησιακές τους αποσκευές μεταπήδησαν στην αντίπερα κοινωνική όχθη διασκεδάζοντας τις ενοχές τους. Και μετά; Ποιο μετά;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]