Η ίδρυση ελληνικών αποικιών στη Δύση στάθηκε μια αληθινή εποποιία, κατά την οποία από τις αρχές του 8ου αιώνα π.Χ. μικρές ομάδες νέων που δεν είχαν καμία ελπίδα να επιβιώσουν στην πατρίδα τους βγήκαν σε μια θάλασσα άγνωστη και γεμάτη κινδύνους, αναζητώντας ένα καινούριο τόπο για να οικοδομήσουν ένα πιο ευοίωνο μέλλον.
Πολλούς από αυτούς τους έπνιξαν τα κύματα, άλλους φόνευσαν ή κυνήγησαν αυτόχθονες λαοί, ενώ άλλοι κατόρθωσαν να κατακτήσουν καινούρια εδάφη και να εγκατασταθούν οριστικά σε αυτά. Έτσι, στη Μεσόγειο γεννήθηκαν πολλά ακμαία κέντρα - ο Τάραντας, ο Σελινούντας, οι Συρακούσες, ο Ακράγαντας, η Κυρήνη -, τα οποία σύντομα ανέπτυξαν έντονη οικονομική δραστηριότητα και απέκτησαν πλούσια πολιτιστική ζωή. Σ` αυτές τις πόλεις, αυθεντικά `αστικά εργαστήρια` παρήγαν καλλιτέχνες, φιλοσόφους, επιστήμονες, ποιητές, καθώς επίσης και τεχνίτες, εμπόρους και πολεμιστές που άλλαξαν την όψη του αρχαίου κόσμου και συνέβαλαν στη δημιουργία μιας τεχνικής και πνευματικής κληρονομιάς, στην οποία στηρίζεται μέχρι σήμερα ο δικός μας πολιτισμός.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]