`Ο Ορφέν -δεν είναι δυνατόν να είναι τίποτε άλλο- είναι ο θρακικός Ορφέας ή ο ελληνικός Ορφέας, αλλά στην αρχική βαρβαροθρακική, άθικτη από τη μυστικιστική τελετουργία και την κατοπινή ελληνική φιλοσοφία μορφή. (...) Στο πρωτότυπο τα τραγούδια είναι ανακατεμένα ανάλογα με εκείνον που τα υπαγόρευσε. Εξάλλου, ήδη ο Βέρκοβιτς τακτοποίησε μέγα μέρος των τραγουδιών που είχαν αντιγραφεί και προετοιμασθεί προς εκτύπωση. Τώρα είναι ο πιο αγαπητός, ο από μηχανής θεός για όλες τις κρίσιμες περιπτώσεις, ο Άγιος Δημήτριος, επαινείται το χρυσό βιβλίο, το ευαγγέλιο, οι σταυροί, η στροφή προς το χριστιανισμό, η ανέγερση πλούσιων μοναστηριών και εκκλησιών - όλα αυτά εξυμνούν οι μωαμεθανοί Πομάκοι δίχως καμιά επιφύλαξη.`
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
