Στην παρούσα μελέτη προσπάθησα να προσεγγίσω τη θαυμαστή ανάπτυξη του ελληνικού στοιχείου στην περιοχή της Ρουμανίας, που ασχολήθηκε κυρίως με το εμπόριο και ιστορικά εμφανίζεται από τα μέσα του ΙΕ΄ αιώνα. Η εξέλιξή του έφτασε σε μεγάλη ακμή το ΙΘ΄ αιώνα, όταν οι Έλληνες οργανώθηκαν σε κοινότητες ως νομικά πρόσωπα και είχαν ως κύριο σκοπό την ανέγερση κοινοτικού ναού. Γύρω από το ναό κυλούσε η ζωή της κοινότητας που κρατούσε ολοζώντανη την ελληνική συνείδηση των μελών της. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
