Την 1η Ιανουαρίου 1963, γιορτή της Περιτομής του Κυρίου μας, ο στρατηγός Ντε Γκωλ δε σκεφτόταν μάλλον τους Εβραίους προγόνους του, τους Κολμπ, ο καγκελάριος Αντενάουερ τους Εβραίους προγόνους του, τους Αντενάουερ, ο βασιλιάς της Σουηδίας τον ημιεβραίο πρόγονό του, τον Μπερναντότ, ο αρχιδούκας Όθων του Αψβούργου την Εβραία πρόγονό του, την Ιωάννα Ενρίκεζ, μητέρα του Φερδινάνδου του Καθολικού, ο βασιλιάς του Βελγίου την Εβραία πρόγονό του, την Περέιρα, από την οποία κατάγεται η προγιαγιά του, η Μπραγκάνσα, η βασίλισσα Ελισάβετ τους Εβραίους προγόνους από την πλευρά της μητέρας της, τους Μπόους - Λάιον, ο δούκας του Εδιμβούργου τους Εβραίους προγόνους του, τους Χάουκε, ο πρόεδρος Κένεντυ δε σκεφτόταν περισσότερο από το Λευκό Οίκο τους Εβραίους προγόνους του, τους Κένεντυ, και ο αντιπρόεδρος Τζόνσον τους Εβραίους προγόνους του, τους Τζόνσον. Ήταν εξίσου αμφίβολο αν στη Λουβεσιέν ο κόμης του Παρισιού σκέφτηκε την Εβραία Πιερλεόνι, από την οποία κατάγονται οι Βουρβόνοι μέσω της Ζαν ντ` Αλαμπέρ, την Εβραία Αλβάρεζ ντε Τολέδο, από την οποία κατάγονται μέσω των Μεδίκων, και την Εβραία Ενρίκεζ από την οποία κατάγονται και αυτοί μέσω της Άννας της Αυστρίας. Και στην Αβάνα ο Φιντέλ Κάστρο δε σκεφτόταν μάλλον ούτε αυτός τους Εβραίους προγόνους του, τους Κάστρο, ούτε στη Μαδρίτη ο στρατηγός Φράνκο τους Εβραίους προγόνους του, τους Φράνκο, ούτε στη Λισαβόνα ο πρόεδρος Σαλαζάρ τους Εβραίους προγόνους του, τους Σαλαζάρ.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]