(. . .) Στον Οδηγό για μπερδεμένους ο Γκίλαντ Άτζμον εξαπολύει βέλη πικρού χιούμορ και σατιρίζει τον κίνδυνο της φυλετικής καθαρότητας καθώς και τη θέση του ξένου στη Δυτική Ευρώπη. Απάντηση στο δάσκαλο του Ταλμούδ Μαϊονίδη, που έγραψε τον δικό του Οδηγό του αμφιβάλλοντος, το βιβλίο του Άτζμον παντρεύει το παιχνιδιάρικο πνεύμα του Ναμπόκοφ με τη σεξουαλικότητα του Φίλιπ Ροθ. Αποτελεί τον οργισμένο στοχασμό ενός ταλαντούχου συγγραφέα για τις συνέπειες της εθνικής κάθαρσης στο σώμα και στο μυαλό μας.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
