Ο ΓΑΜΟΣ... θεσμός που σε ολοκληρώνει ή μία τρικλοποδιά κοινωνική που όταν τον βιώσεις ανακαλύπτεις πως ήταν μία παγίδα με κακά ξεμπερδέματα; Η ευτυχέστερη στιγμή της ζωής μου, ήταν όταν ο Τάσος με ζήτησε σε γάμο· και μία άλλη ευτυχέστερη στιγμή της ζωής μου: `όταν πήρα στο χέρι μου το διαζύγιό μου από τον Τάσο, ύστερα από κάποια χρόνια...` Αν μαζί με τις άδειες του γάμου, το κάθε ζευγάρι έπαιρνε και έναν κατάλογο με τις παρενέργειες του γάμου, πόσοι θα παντρευόντουσαν τελικά; Στο βιβλίο αυτό βρίσκεις βιώματα ανθρώπων που ο γάμος δίδαξε τις διάφορες πλευρές του, είτε καλές είτε κακές και ο αναγνώστης καλείται να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Χιλιάδες ώρες ψυχοθεραπείας με άτομα που ζήτησαν από τον Κοινωνικό Ψυχίατρο βοήθεια και υποστήριξη και άλλοι, επιβεβαίωση των συναισθημάτων τους που τους έφτασαν σε απόγνωση. `Ποιοι από τους ανθρώπους μετανιώνουν στη ζωή;` ερώτηση που είχε τεθεί στον Σωκράτη, τον πιο σοφό από τους σοφούς - και η απάντησή του: `Οι γήμαντες` δηλαδή αυτοί που έχουν παντρευτεί. Είναι γνωστή η παρομοίωση του γάμου με ένα φρούριο, που αυτοί που είναι απ` έξω ζητούν και ονειρεύονται να μπούνε μέσα και αυτοί που είναι μέσα ονειρεύονται και ζητούν απεγνωσμένα να βγουν έξω. Πέρα από τις μουρμούρες και τα παράπονα, δεν παύει διαχρονικά να ισχύει η ευχή που δίδει ο Οδυσσέας στη Ναυσικά, ευχαριστώντας την για την βοήθειά της και στα όσα του παρέσχε: `και εσέ να δώσουν οι θεοί, τα όσα η ψυχή σου θέλει...: Άντρα και σπίτι και όμορφη ομόνοια να χαρίσουν. Ότι δεν είναι στη ζωή, λαμπρότερη ευτυχία, παρά αν το σπίτι κυβερνούν με μία μόνη γνώμη, ο άντρας με τη σύντροφο...`

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]