ΑΥΡΙΟ πρωί, που θα βρεθούμε σ` αυτό το δύσκολο
πέρασμα, θα σε κοιτάξω, θα σε μετρήσω, θα σε ζυγιάσω.
Αύριο πρωί σκουπίδι μου θα πας με τ`
άλλα σκουπίδια.
ΔΕ ΘΑ πονέσετε
σημάδια δε θα μείνουν
θα προσπαθήσω όσο μπορώ
αν θα καούν τα χέρια μου
θάχω τα μάτια.
ΕΚΕΙΝΟ το ποίημα πού μούσκευε η ούρα του
στην όχτη του ποτάμιου, το περιφρόνησες.
Όμως αυτό έδινε κάθε τόσο αναρίθμητους αντίλαλους,
προεκτάσεις παράξενες, αντιφέγγιζε το καθαρό
άπειρο του ποταμιού μέσα στο καθαρό άπειρο
του νερού και της κίνησης.
ΕΝΑΣ ΑΕΡΑΣ άξαφνα τινάζει, αναστατώνει
τα χαρτιά.
Είναι μιά σκούπα πού φυσάει.
