401 π.Χ. Η Ελλάδα είναι γονατισμένη από τα τριάντα χρόνια πολέμου ανάμεσα στην Αθήνα και στη Σπάρτη. Ακριβώς τη στιγμή της μεγαλύτερης κρίσης των αξιών που δημιούργησαν τον ελληνικό πολιτισμό, ο στρατηγός Κλέαρχος αρχίζει να φτιάχνει έναν καινούργιο στρατό από Έλληνες μισθοφόρους. Δεν είναι ξεκάθαρο ποια είναι η πραγματική αποστολή των στρατιωτών αυτών που θα μείνουν στην Ιστορία ως «οι Μύριοι». Το μόνο που ξέρουν είναι πως βρίσκονται στην υπηρεσία του πρίγκιπα Κύρου και ότι πρέπει να διεισδύσουν στην καρδιά της Περσικής Αυτοκρατορίας. Την αποστολή ακολουθούν και πολυάριθμες γυναίκες. Μια από αυτές είναι και η Αβίρα (. . .). Μέσα από τα μάτια της η αγριότητα του πολέμου και οι εξοντωτικές πορείες σε καυτές ερήμους και παγωμένα βουνά, οι συνωμοσίες και η τυφλή μανία των ανδρών αποκτούν μιαν άλλη διάσταση. Ο Βαλέριο Μάσιμο Μανφρέντι, με τη γλαφυρή του πένα, αποδίδει μιαν άγνωστη πτυχή της Καθόδου των Μυρίων και προσπαθεί να οριοθετήσει τη δύναμη που φωλιάζει στο στήθος δέκα χιλιάδων αδάμαστων πολεμιστών και μιας ερωτευμένης γυναίκας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]