Τον Γιάννη Φραγκούλη τον γνώρισα προσωπικά το 1967, όταν μετατέθηκε στα γραφεία του Μόντε Κάρλο για να αναλάβει το τμήμα επιχειρήσεων που μεταστεγάστηκε από το Λονδίνο. Παρ` όλο που ο βαθμός άμεσης συνεργασίας μας ήταν τότε περιορισμένος, διαπίστωσα αμέσως το ήθος και τις ικανότητές του και εξετίμησα το πάθος για τη δουλειά του, στοιχεία που προδιέγραφαν μια βέβαιη ανέλιξη στην επαγγελματική του σταδιοδρομία, που πραγματοποιήθηκε τα επόμενα χρόνια. Στον απολογισμό της μακρόχρονης σταδιοδρομίας του, στις επιχειρήσεις του Σταύρου Νιάρχου, όπως περιγράφεται στο βιβλίο, πέρα από το γεγονός ότι ξαναζωντάνεψαν και οι προσωπικές μου μνήμες, μέσα από τις γραμμές της αφήγησης των διαφόρων περιστατικών ξεχώρισα τον χαρακτηριστικό τρόπο ανάλυσης της προσωπικότητας του Σταύρου Νιάρχου, που κάνει την ανάγνωση αυτών των σελίδων ενδιαφέρουσα στον αναγνώστη που γνώριζε τον Νιάρχο, αλλά και σ` αυτόν που δεν τον γνώριζε. Ο Νιάρχος και ο Ωνάσης, με τον πλούτο και τις ισχυρές τους προσωπικότητες, απασχόλησαν για δεκαετίες ολόκληρες τον ελληνικό και διεθνή τύπο, που τους αφιέρωσαν εκτενή δημοσιεύματα σε εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία. Σε ό,τι αφορά το βιβλίο τούτο, η ιδιαίτερη αξία που του προσδίδω είναι ότι είναι γραμμένο από έναν άνθρωπο που έζησε τον Νιάρχο από πολύ κοντά, από την εποχή που εκείνος βρισκόταν στα πιο δημιουργικά χρόνια της ζωής του, τη δεκαετία του 1950 και συνεργάστηκε μαζί του μέχρι το θάνατό του το 1996.
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
