`Μας λείψανε τα πάθη. Αυτό ήταν που μας σημάδεψε. Ο αγώνας με τη μοίρα και οι ακατανίκητες ορμές μας ήταν άγνωστα`. Είναι τα λόγια ενός από τους ήρωες του βιβλίου, που θα `θελαν να ζήσουν ό,τι έζησαν ο Ορέστης κι ο Ιππόλυτος, ο Άμλετ κι ο Βέρθερος, μα δεν μπορούν - κι ούτε που θα τολμούσαν.
Μέσα από μια συνεχή εναλλαγή της αφήγησης -από το παρόν στο νεανικό παρελθόν- δίνεται η ιστορία ενός εφήβου της δεκαετίας του `60, που, σαραντάχρονος άντρας τώρα, προσπαθεί ακόμα ν` αντισταθεί στην καθημερινότητα, ενοχοποιώντας μόνο τον εαυτό του για τ` ανεκπλήρωτα όνειρα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
