Το βιβλίο αυτό για τον «Πολιτιστικό ιμπεριαλισμό» έχει για τον Έλληνα αναγνώστη ένα διπλό ενδιαφέρον: επισημαίνει, πρώτον την καπιταλιστική διείσδυση στον τομέα ακριβώς εκείνο όπου είναι λιγότερο ορατή και όπου μοιάζει περισσότερο ακίνδυνη: τον τομέα του πολιτισμού, όπου τα τραύματα σ’ ένα λαό είναι τόσο βαθύτερα όσο πιο δύσκολα γίνονται αντιληπτά. (...) Το δεύτερο θετικό στοιχείο του βιβλίου είναι οι χώροι από τους οποίους αντλούνται οι εμπειρίες· πρόκειται σε μέγιστο βαθμό για τις χώρες της περιφέρειας, του Τρίτου Κόσμου, που υφίστανται την ολομέτωπη ιμπεριαλιστική επίθεση και στον τομέα του πολιτισμού. (...) Ποια είναι η Ελλάδα αυτή που συνεχώς ταξιδεύει και που προσπαθούμε όλοι μας να προλάβουμε σαν τους θαλασσοπνιγμένους που κυνηγούν κολυμπώντας το μεγάλο καράβι;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]