ΙΛΑΡΧΟΣ
Η Βέρθα είναι ακόμα παιδί. Δεν έχει τη δική μας πείρα για να ξέρει ποιά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα κορίτσι της ηλικίας της.
ΛΑΟΥΡΑ
Ναι, αλλ` αφού εμείς διαφωνούμε - καλύτερα ν` αφήσουμε τη Βέρθα ν` αποφασίσει.
ΙΛΑΡΧΟΣ
Όχι! Δε θ` αφήσω κανέναν - ούτε γυναίκα, ούτε παιδί - να με υποκαταστήσει στα δικαιώματά μου! Βέρθα, πήγαινε μέσα!
(Η Βέρθα βγαίνει)
ΛΑΟΥΡΑ
Δεν την άφησες να μιλήσει, γιατί φοβήθηκες ότι θα `ρθεί με το μέρος μου.
[...]
ΛΑΟΥΡΑ
Κι αν υποθέσουμε ότι είμαι έτοιμη να υποστώ τα πάντα - τον εξευτελισμό, την ντροπή, την κοινή περιφρόνηση - για να μπορέσω να κρατήσω κοντά μου την κόρη μου; Κι ότι έλεγα την αλήθεια όταν σού `πα πρωτύτερα πως η Βέρθα είναι δικό μου παιδί αλλά όχι και δικό σου; Αν υποθέσουμε...
ΙΛΑΡΧΟΣ
Α! Φτάνει πια!
ΛΑΟΥΡΑ
Αν υποθέσουμε - είπα. Καταλαβαίνεις τότε τι γίνεται; Τα δικαιώματά σου πάνε όλα περίπατο!
[...]