Μια περισπωμένη που βγαίνει από την Ακαδημία κλαίγοντας για τον ξεπεσμό της· ένα μάτι μαλακό σαν πλαστελίνη μεταμορφώνεται και εξυψώνεται· μια κηλίδα στην άσφαλτο παίρνει διαστάσεις αλλόκοτες· παιδιά παίζουν σ` έναν κόσμο γεμάτο τσιχλόφουσκες· ένα ψυχικό τοπίο αναδύεται μέσ` από το όνειρο και γίνεται καθρέφτης της πραγματικότητας.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
