Κάθε εβδομάδα ένας συγγραφέας πολιτικής προπαγάνδας και ένας επαγγελματίας αιμοδότης συναντιούνται για να δειπνήσουν μαζί. (. . .) Στη διάρκεια μιας ιδιαίτερα γαστριμαργικής βραδιάς, ο συγγραφέας αρχίζει να παραπονιέται για το τελευταίο έργο που του έχει αναθέσει το Κόμμα: να γράψει την ιστορία ενός στρατιώτη που θυσιάζει τη ζωή του στον βωμό της επανάστασης. Δεν είναι αυτό το μυθιστόρημα που θέλει να γράψει, λέει στο φίλο του. Μέσα στο μυαλό του υπάρχει ένα άγραφο βιβλίο με ήρωες που συναντά κανείς καθημερινά στους δρόμους, με ανθρώπους που οι ζωές τους απεικονίζουν πολύ καλύτερα τον κόσμο στον οποίο ζει. . . Αυτοί είναι οι χαρακτήρες που εμπνέουν τον συγγραφέα, άνθρωποι που διαμορφώνονται από τη μοίρα (και την πολιτική) όπως το ζυμάρι στα χέρια ενός παντοδύναμου πλάστη. `Ο Μακαρονοποιός` γράφτηκε μετά τα γεγονότα της πλατείας Τιεν Αν Μεν και η υπόθεσή του τοποθετείται στο Πεκίνο της δεκαετίας του `90. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]