Ο Πλάτωνας και οι Έλληνες το αποκαλούσαν «δαίμονα» ή «δαιμόνιο», οι Ρωμαίοι «πνεύμα» (genius), οι χριστιανοί «φύλακα-άγγελο»· σήμερα χρησιμοποιούμε όρους όπως «καρδιά», «πνεύμα», «ψυχή». Για τον Τζέιμς Χίλμαν είναι ο πυρήνας της «θεωρίας του βαλανιδιού», μιας θεωρίας μοναδικής και εξαιρετικά ενδιαφέρουσας, που ισχυρίζεται ότι κάθε ζωή πατάει στα χνάρια μιας συγκεκριμένης, ιδιαίτερης εικόνας, που περικλείει το πεπρωμένο της - όπως το μικροσκοπικό βαλανίδι περικλείει το πεπρωμένο της επιβλητικής βαλανιδιάς. Πρόκειται για μια θεωρία που απελευθερώνει, που προσεγγίζει, με τρόπο συναρπαστικό, θέματα όπως η μοίρα και η μοιρολατρία, ο χαρακτήρας και η επιθυμία, οι οικογενειακές επιδράσεις και η ελευθερία - και πάνω απ’ όλα το «κάλεσμα», αυτό το αόρατο μυστήριο που βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε ζωής και μας κάνει να αναρωτιόμαστε: «Τι κρύβεται στην καρδιά μου, τι πρέπει να κάνω, να είμαι, να έχω; Και γιατί;»

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]