Η φιλία ενός σπουργίτη με ένα παιδί.
Άραγε πόσα έχει να μας πει ένα σπουργιτάκι; Κρε κρε, κρα κρα! Πολλά, πάρα πολλά... Γνωρίζει τη μοναξιά, το φόβο αλλά και τη φιλία. Αισθάνεται τη ζήλια αλλά και την αγάπη. Είναι ευτυχισμένος στο σπίτι της φίλης του της Άννας αλλά και προβληματισμένος. Είναι χαρούμενος όταν πετάει ελεύθερος. Γίνεται ζηλιάρης, αλλά πάνω απ` όλα αγαπά. Μετά την καταιγίδα, περιμένει να δει το ουράνιο τόξο. Μια ιστορία σαν τον ουρανό της Αθήνας.
