Αρχές της δεκαετίας του `70 σ` ένα ορεινό χωριό της Ανατολικής Κρήτης, ένα μεσήλικο ζευγάρι διαπληκτίζεται παραμονή και ανήμερα της Πρωτοχρονιάς με αφορμή τη χασούρα του συζύγου στο χαρτοπαίχνιδο και στα ζάρια, που τις μέρες αυτές είναι στην κορύφωσή τους. Μια και η τύχη τους γυροφέρνει, έχει να παίξει πολλά και διαφορετικά παιχνίδια στη Χριστινιά και στον Αλεξαντρή μέσα από κωμικοτραγικές καταστάσεις, αδυναμίες και πάθη με ζωντανό σύμμαχο την ατόφια ιδιωματική γλώσσα, αναβιώνοντας συγχρόνως ήθη και έθιμα, ηθογραφώντας επίσης συμπεριφορές και αναδεικνύοντας αξίες που διατηρούνται και σήμερα ακόμα ζωντανές.

Ιδιαίτερα τα έθιμα που περιγράφονται με τα κάλαντα και τις συνήθειες κατά την περίοδο των γιορτών συγκαταλέγονται στην πλούσια εθιμολογία της εποχής αυτής.