Ανατρέχοντας στις διαφημίσεις που καταχωρίζονται, κυρίως στον οικονομικό τύπο της εποχής, αναρωτιέται κανείς αν οι διαφημίσεις αυτές απευθύνονται στην ίδια κοινωνία που μόλις πριν από λίγα χρόνια έζησε τα σκοτεινά χρόνια της κατοχής και τον ακόμη πιο σκοτεινό εμφύλιο σπαραγμό. Οι διαφημίσεις αντανακλούν, ίσως, τη διάθεση της κοινωνίας να ξεχάσει, να ατενίσει με αισιόδοξη προοπτική το μέλλον, να γευτεί καινούργια πράγματα που είχε στερηθεί -ή/και δεν είχε καθόλου την πολυτέλεια να σκεφτεί- τα προηγούμενα χρόνια. Θέλει να καρπωθεί τα αγαθά της ειρήνης, μια υπόσχεση που έφερνε μαζί της η νέα δεκαετία. [...]
