«Στα πόδια του βρισκόταν η λύση του μυστηρίου, η αποκάλυψη του μυστικού. Ο καθρέφτης ήταν κορεσμένος. Το είδωλό του δεν ήταν πλέον αποδεκτό. Όπως και τα είδωλα αυτών και αυτών με τους οποίους και με τα οποία θα μπορούσε να συνυπάρξει στο μέλλον».
Ο χρόνος. Μια κατασκευή από μνήμες. Πάνω σε αυτό το θέμα αναπτύσσονται οι είκοσι παραλλαγές που περιέχονται σε τούτο το βιβλίο. Όπως οι παραλλαγές σ` ένα μουσικό θέμα, που είναι, ταυτόχρονα, το ίδιο αλλά κι ένα άλλο. «Κοίταξε στον καρπό του τον κατασκευασμένο χρόνο. Δεν υπάρχει επιστροφή εκεί απ` όπου δεν έφυγες ποτέ. Μένεις εκεί ανέστιος και άχρονος. Στο φάντασμα της ακατοίκητης πλατείας σου. Να ξενυχτάς το πτώμα μίας μέρας μες στην αιώνια νύχτα».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]