Κάθε μεγάλη εποχή απαιτεί μεγάλους άντρες. Είναι άγνωστοι ήρωες, σεμνοί, χωρίς να έχουν γνωρίσει ούτε τη δόξα, ούτε το μεγαλείο του Ναπολέοντα. Αν όμως αναλύαμε το χαρακτήρα τους, θα επισκιάζανε ακόμα και τη δόξα του Μεγαλέξαντρου. Σήμερα μπορεί ν’ ανταμώσετε στους δρόμους της Πράγας έναν τσαλακωμένο άνθρωπο που μήτε και ο ίδιος ξέρει τη συμβολή του στη σύγχρονη ιστορία της μεγάλης εποχής. Τραβάει σεμνά το δρόμο του, δεν ενοχλεί κανέναν, μα και κείνον δεν τον ενοχλεί κανένας δημοσιογράφος ζητώντας του συνέντευξη. Αν τον ρωτήσετε, πώς τόνε λένε, θα σας απαντήσει απλά και ταπεινά: «Είμαι ο Σβέικ. . .» (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]