«Πόσα άλλαξαν στις ζωές τους τις τελευταίες μέρες; Τόσα χρόνια ζούσαν σε μια πραγματικότητα που την είχαν φτιάξει με δικά τους υλικά. Μια πραγματικότητα να την αντέχουν και να τους αντέχει. Τώρα που σκίστηκε η αυλαία και αποκαλύφθηκε σε όλους το σκηνικό της ζωής τους, άλλαξαν όλα. Το κομμάτι της αλήθειας που τους αναλογούσε έπεσε σαν καθρέφτης από το πουθενά μέσα στην χούφτα τους. Κι εκεί έπρεπε να καθρεφτιστούν τα πάντα. Οι φορές που αγάπησαν. Οι φορές που μετάνιωσαν. Οι φορές που πληγώθηκαν και πλήγωσαν βαθιά. Αντιμέτωποι με τον καθρέφτη της Αλήθειας τώρα -για πρώτη φορά- αντίκρυζαν αυτούς, όχι που ήθελαν να είναι, αλλά που ήταν πραγματικά».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]